Buli sekolah, seperti buli di luar konteks sekolah, merujuk kepada satu atau lebih pelaku yang mempunyai kuasa fizikal atau sosial yang lebih besar daripada mangsa mereka dan bertindak agresif terhadap mangsa mereka dengan cara lisan atau fizikal.[1][2] Pelbagai jenis buli sekolah termasuk fizikal, emosi, lisan, buli siber, seksual dan pendidikan tinggi. Terdapat tanda amaran bagi situasi kanak-kanak dibuli, kanak-kanak menjadi pembuli, dan kanak-kanak yang pernah menyaksikan buli di sekolah.[3][4] Kesan keganasan sekolah adalah ketara di banyak negara, tetapi terdapat pemimpin politik yang berjaya mengurangkan buli sekolah melalui pelaksanaan strategi tertentu. Beberapa kaedah kawalan/pencegahan yang digunakan oleh sesetengah sekolah atau yang telah dicadangkan untuk dilaksanakan termasuk mendidik pelajar, sekatan peranti rakaman, teknologi keselamatan dan pengawal di sekolah. Respons terhadap buli berbeza-beza bergantung pada keadaan tertentu. Mangsa dan pelaku buli mempunyai ciri-ciri berbeza yang boleh menjadi penunjuk status mereka. Terdapat banyak kesan buli sekolah, yang paling biasa ialah perasaan tertekan, kebimbangan, kemarahan, tekanan, dan tidak berdaya. Dalam keadaan yang kurang biasa, mangsa mungkin mengalami penurunan dalam prestasi sekolah atau lebih jarang lagi, membunuh diri. 1 daripada 3 kanak-kanak mengalami buli pada satu ketika dalam pendidikan mereka.Dari segi sejarah, novel Thomas Hughes 1857, Tom Brown's School Days memperincikan buli sekolah intensif, tetapi artikel jurnal ilmiah utama yang pertama untuk menangani buli sekolah nampaknya telah ditulis pada tahun 1897.[5] Penyelidikan dalam buli sekolah telah berkembang secara dramatik dari semasa ke semasa, meningkat daripada 62 artikel dalam 90 tahun antara 1900 dan 1990, kepada 562 dalam tempoh 4 tahun antara 2000 dan 2004.[6]